"KOMETA. GWIEŹDZISTE NIEBO NAD NAMI" KATARZYNA GRABOWSKA

"Dorosłość jest cholernie przereklamowana. Patrz, tak na nią czekamy, wypatrujemy, kiedy nadejdzie. Dodajemy sobie lat, by być starszym, kreujemy się na osoby pełnoletnie, ale gdy ta chwila nadchodzi, gdy przekonujemy się, ile problemów pojawia się wraz z dorosłością, zaczynamy żałować, iż nie możemy dłużej pozostać dziećmi".

Dorosłość... nie jest łatwa... często w życiu ma się pod górkę, a gdy buzują emocje to lepiej chwilkę zaczekać i pomyśleć, bo gdy robimy coś szybko nie zawsze podejmujemy dobre decyzje.

Nelka w dalszym ciągu jest zła na cały świat, nie widzi rzeczy pozytywnych, a wręcz wszystko jest szare, albo bure. Nie chce słuchać tłumaczeń, żaden argument do Niej nie dochodzą, ciągle chodzi naburmuszona i nie chce porozumienia z mamą. W dodatku nie potrafi odróżnić prawdziwego uczucia od przyjaźni i brnie w związek bezpieczny, ale bez angażowania swojej duszy, bo podświadomie czuje, że serce skradł jej inny chłopak. Mimo, że wie, że coś jest nie tak i może skrzywdzić drugiego człowieka dalej to ciągnie, a nawet sprawdza czy jeśli posunie się o krok dalej czy będzie szczęśliwsza. Czy takie działanie sprawi, że będzie czuła się lepiej?

Pojawia się zazdrość, zaborczość i tłumienie swoich uczuć. Główni bohaterowie lawirują, bo boją się konsekwencji swoich czynów. Niestety każda sytuacja, gest, wypowiedziane słowo wpływają na nas i nasze środowisko. W dalszym ciągu pokazane są problemy jakie mogą występować w szkole, wyśmiewane podsycanie do nienawiści i głupie żarty, które doprowadzają do tragedii. Niektórzy bohaterowie nie potrafią radzić sobie z samotnością i zamiast z kimś pogadać wolą zagłuszyć swoje sumienie w narkotykach.

Autorka porusza wiele spraw, które zamiatane są pod dywan - odrzucenie, samotność, depresja, zazdrość, odrzucenie przez rówieśników, brak siebie i w swoje możliwości. Jednak pokazuje, że po mimo cierpienia można dojrzeć i zobaczyć, że jest promyk nadziei.

Czy byłam zadowolona z obrotu sytuacji, pod wieloma względami nie, w pewnym momencie poziom irytacji do Nelki wzrósł bardzo wysoko, ale myślę, że musiała przejść to wszystko, by zrozumieć, że czasem trzeba odpuścić, zapomnieć i walczyć o swoje. Czy nasza bohaterka wreszcie dojrzeje? Czy ją polubicie? Musicie przeczytać sami i ocenić.

Za egzemplarz dziękuję: