"NIEBOSZCZYK SAM W DOMU" ALEK ROGOZIŃSKI

Czytając sam tytuł nasunęła mi się pewna myśl, a może to będzie coś w stylu Kevina? Książka lekka, przyjemna, z przymrużeniem oka, relaksująca... Co otrzymałam...?

Małe miasteczko i kamienicę, gdzie wszyscy o wszystkich wiedzą, żadna tajemnica się nie utrzyma, są plotki, oskarżenia, sztuczne uśmiechy, podglądanie sąsiadów i podsłuchiwanie. Gdy dochodzi do tragedii i pojawia się trup, to każdy z lokatorów ma swojego faworyta. Pan,który ma serce do gry i hazardu, może zdradzający swoją żonę mężczyzna, sąsiad mający drogocenny album ze znaczkami, staruszka, która ciągle przesiaduje przy oknie, żona strojąca fochy, wróżbita? Każdy ma motyw do popełnienia zbrodni i chce zataić prawdę myśląc, że jego sekrety są bezpieczne, ale czy aby na pewno tajemnice noszone w sobie są tajne? Przecież to małe środowisko i wszędzie ściany mają uszy i oczy.

Bystrymi obserwatorami są dzieci Pola i Kacper, którzy śmiesznymi dialogami, i tokiem rozumowania popychają sprawę morderstwa do przodu. Obrotny i bystry jest sam policjant Dariusz Romanek, który wie jak podejść mieszkańców i jakie pytanie zadać, pragnący przy tym wymigać się ze świątecznych przygotowań. Czy taka taktyka okaże się dla niego skuteczna? Czy ciągła praca w Wigilie jest podpuchą i jak wpłynie na relacje rodzinne?

Początkowo myślałam, że mam do czynienia ze scenariuszem, wykaz osób występujących, podziały na role, mała charakterystyka bohaterów, ale to był wstęp do ciekawej i śmiesznej historii z bardzo czarnym humorem. Opowieść z morałem i nietypowymi zdarzeniami, czuło się atmosferę świąt, rozgardiasz jeśli chodzi o przygotowanie wieczerzy i zamęt gdy w kamienicy znaleziono zwłoki, a ludzi zastanawiali się kto jest ofiarą i dlaczego? Spodobał mi się ten lekki styl, książkę wręcz pochłonęłam. Nie było tu krwawej jatki i typowego kryminału, ale mimo wszystko historia mnie oczarowała, a uśmiech nie raz gościł na mojej twarzy :)

Za egzemplarz dziękuję