"MOJA DROGA EMMIE BLUE" LIA LOUIS

"Życie po prostu takie jest. Bezładne, chaotyczne, zaskakujące. A my możemy tylko planować i orientować się w nim najlepiej, jak potrafimy."

Życie Emmie nie rozpieszczało ją, była osamotniona i zagubiona, wszystkie swoje żale spisała i umieściła w baloniku, który przebył długą drogę do odważnego i spontanicznego chłopaka Lucasa. W początkowej fazie wysyłają sobie e - maile, listy papierowe, potem idą w ruch paczki. Rodzi się wieloletnia przyjaźń. Każde urodziny spędzają razem, bo mają taką samą datę urodzenia. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, że Emmie podkochuje się w chłopaku, który jest przez nią wyidealizowany. Ja po pewnym czasie widziałam rysy w ich przyjaźni - zaczęłam go postrzegać jako wpatrzonego w siebie narcyza. Miałam nadzieje, że moje odczucia są mylne, że chłopak otworzy oczy i będzie chciał tworzyć z nią coś trwałego w końcu mają wspólną fascynują historie typową dla komedii romantycznych, ech..., gdyby wszystko było takie łatwe.

Emmie musi uczyć się na własnych błędach, które powiem Wam są momentami przerażające, znieczulica jest na każdym kroku, nawet nie miała oparcia w swojej mamie, która wolała zwiedzać świat niż pomagać w problemach swojej córki. Nie znała tożsamości swojego taty więc Emmie żyła marzeniami, tylko czy jej uczucia do jedynego przyjaciela są prawdziwe? Czy może ufać Lucasowi? Czy ma szansę na miłość?

Zdarzało się, że ocierałam łzę i żyłam tymi smutnymi chwilami z główną bohaterką, nie raz myślałam Emmie obudź się, nie bądź taka łatwowierna, ktoś jest obok Ciebie i zabiega by to Tobie było dobrze..., ale miłość potrafi być ślepa. Były też momenty radości i aż brzuch mnie bolał. I morał gdy kogoś naprawdę kochasz pozwalasz mu odejść, by był szczęśliwy. Nie patrzysz na swoje dobro lecz czyjeś, zaimponowała mi pewna osoba, którą od samego początku bardzo polubiłam, ale czy ma szansę przebić się przez mur wyobrażeń?

Za egzemplarz dziękuję: