"NA PRZEKÓR ROZUMOWI. KOLORY PRZYJAŹNI" KATARZYNA GRABOWSKA

 

             "NA PRZEKÓR ROZUMOWI" KATARZYNA GRABOWSKA

               "Na przekór rozumowi" sam tytuł zawiera wszystko czego dotyczy książka we mnie przez cały czas buzują emocje... Smutek, wzburzenie, radość, ciągle rozmyślam - co tu się wydarzyło...? Jakbym postąpiła na miejscu głównych bohaterów? I choć rozum mówi, że te wyjście jest złe, bo będzie trzeba ponieść konsekwencje swojego czynu to serce podpowiada inaczej - pragnie tej jedynej i niepowtarzalnej miłości.

                  Sabina podejmuje ostateczną decyzje o rozwodzie. Nie chce tkwić w związku w którym nie jest szczęśliwa, gdzie panowały zakazy i nakazy, każda decyzja była podważana, a spontaniczność niszczona w zarodku. Szuka schronienia u swojej przyjaciółki Kingi - nie wie jednak, że kobieta ma tajemnice, która może zagrozić ich bliskim więzom. 

                  Kinga - jedna noc, która zmienia wszystko, jej nastawienie do życia, ale i również emocje, które nie opuszczają ją, a wręcz przytłaczają. Dalej stara się wspierać swoją przyjaciółkę Sabinę, ale tworzy wokół siebie mur, bo nie wie co wybrać czy rozsądek czy miłość?

                 Dawid młody, ułożony mężczyzna syn Sabiny. Wie, że swoją ciężką pracą może osiągnąć wszystko na czym mu zależy. Ma swoje młodociane zapędy, ale nie potrafi zapomnieć o jednym wydarzeniu, niestety jest odrzucany, a przez to odgrywa się na innych.

                Adrian przez całe swoje życie miał wszystko wywarzone, przemyślane, jego plan dnia był szczegółowo zaplanowany co do minuty, nikt nie mógł podważać jego zdania i zmieniać grafiku, bo to wpływało na jego zdrowie psychiczne jak i fizyczne. Czytając książkę z każdą kolejną stroną bardziej rozumiałam postępowania Adriana. Chciał się dopasować do społeczeństwa i nie chciał być tym innym, kozłem ofiarnym. Niestety prawdziwe oblicze wychodzi prędzej czy później. Trzeba siebie pokochać ze wszystkimi wadami i zaletami by nie krzywdzić innych.

             Książkę czytałam z zapartym tchem, tak ona jest dla mnie bardzo ważna, bo główna bohaterka ma moje dane personalne i to prawda doszukuje się tych cech wspólnych choć historia nie opowiada o moich perypetiach. Czy czułam wieź w tej części? Trochę tak... Sabina kocha życie i pragnie dać wszystko co najlepsze dla swoich najbliższych, jest empatyczna, ale i potrafi tupnąć nóżką 

            Jestem bardzo ciekawa co wydarzy się dalej, bo ta część była bardzo nieprzewidywalna, w pewnej chwili wszystko się nawarstwiło co doprowadziło mnie do obłędu, bo podejmowane decyzje przez bohaterów były robione pod wpływem impuls co nie do końca było rozsądne. Tylko pytanie czy warto ryzykować wszystko dla miłości?