"KSIĘGA DWÓCH DRÓG" JODI PICOULT

Zastanawialiście się kiedyś co by było gdyby? Jak potoczyło by się Wasze życie gdybyście wybrali inną uczelnie, innego partnera, wyjechali zagranicę? Ta książka zadaje takie pytania o przyszłość, teraźniejszość czy przeszłość. Zawiera cytaty, sekwencje po których zastanawiasz się czy wybrałaś właściwą ścieżkę w swoim życiu?

Dawn poświęciła swoja karierę archeologa dla umierającej matki, której nie chciała zostawić samej na łożu śmierci, musi również zaopiekować się swoim młodszym bratem, bo mają tylko siebie. Te doświadczenie pomaga podjąć jej decyzje by zostać doulą od umierania - dziwnie to brzmi, bo Dawn nie jest lekarką, czy pielęgniarką jest kobietą do towarzystwa, dba o komfort psychiczny i spełnia wszystkie zachcianki umierającej osoby.

Teraźniejszość splata się z przeszłością i wspomnieniami z Egiptu, pierwsze dni w obcym kraju i szukanie wykopalisk, Księgi Dwóch Dróg, mumii, relacji całego zespołu, wzbogacone jest to wszystko o prawdziwe historie związane z sarkofagiem Dżehutinachta i jego żony przez co opowiadanie jest bardziej wiarygodne i czujesz się tak jakbyś była obecna w Egipcie i odkrywała wraz z głównymi bohaterami wykopaliska. Pokazane jest również jak technologia idzie do przodu i jakie problemy może zdziałać brak dofinansowania, bo jeśli nie wiadomo o co chodzi to chodzi o kasę.

Co prawda myślałam, że będzie w tej książce więcej aspektów metafizycznych i nadprzyrodzonych, ale mile mnie zaskoczyła wątkami obyczajowymi oraz miłosnymi dylematami. A końcówka wywarła na mnie ogromne wrażenie, bo myślałam, że to co było na początku książki miało wpływ na dalsze losy głównej bohaterki, ale... to był zabieg celowy by mnie zainteresować i podsycić niedomówione sprawy.

Czy Dawn żałuje, że obrała taki kierunek w swoim życiu, że miała stabilizację, dobrego męża i dziecko, że dzięki niej jej brat mógł zostać lekarzem? Myślę, że nie żałuje, ale po latach chce zrobić coś dla siebie, znaleźć brakującą cząstkę siebie. Czy dawne uczucie odżyje? Czy zapragnie porzucić dawne życie na rzecz swoich ambicji, aspiracji z lat młodzieńczych? A może to wszystko ma swój ukryty cel?

Ciekawa historia obyczajowa z miłosnym wątkiem w tle, opowiada o umieraniu, jak poradzić sobie ze stratą bliskich nam osób, pokazuje że niejednokrotnie jesteśmy pozostawienie sami na łożu śmierci. Mówi również o oddaniu i lojalności wobec drugiego człowieka. Niektóre sekwencje są smutne, ale po nich nastaje nostalgia dlatego nie można przejść obojętnie obok tej lektury - polecam :)

Za egzemplarz dziękuję: