"MANIPULATKA" SONIA ROSA

 

"MANIPULANTKA" SONIA ROSA

          Dwie kobiety niby odmienne, ale dzieli ich ten sam los, obie są samotne i mają nastoletnie córki. Spotykają się przypadkiem w pracy, rodzi się między nimi nić porozumienia, ale w którymś momencie bańka mydlana pęka i przychodzi zazdrość...

           Iwona zawsze miała pod górkę, jej chore ambicje doprowadziły, że żyje z dnia na dzień samotna nierozumiana przez otoczenie. Czuje się gorsza od innych, przez co pragnie bliskości i oddania. Gdy na swojej drodze spotyka Annę pragnie ją tylko dla siebie, wręcz ją osacza.

            Anna kobieta, która zna swoją wartość, potrafi walczyć i być wytrwałą, wie co to dostanie życie, dużo podróżowała, a wręcz momentami staje się próżna. Gdy zaznaje biedy ciągle jest optymistycznie nastawiona do świata, tym bardziej że poznaje Iwonę, która jest w nią zapatrzona.

            Mam mieszane odczucia co do tej historii jest cienka granica po między prawdziwą przyjaźnią, a uwielbieniem i robieniem wszystkiego, by dana osoba była szczęśliwa. Od samego początku relacja między Iwoną, a Anną była nie zdrowa. Iwona jest zaborcza, zasypuje Annę telefonami i wiadomościami, pragnie tylko z nią spędzać czas. Gdy Anna ma adoratora i lepsze widoki na przyszłość Iwona zaczyna ją obgadywać i snuć plany, żeby tylko przyjaciółce nie było lepiej od niej. Anna chodź czuje się przez nią stłamszona jednak łaknie jej aprobaty.

          Tu nie ma brutalnych scen, akcja toczy się wolno. Książka opowiada o mechanizmach obronnych, relacjach międzyludzkich i manipulowanie innymi poprzez gesty i czyny. Walka o status społeczny, hierarchię i oto, żeby zawsze być lepszą, bogatszą, bystrzejszą, ładniejszą. Kontakty i środowisko może wiele zrobić, ale czy osoba bogata, ale zdradzana może być szczęśliwa? Trzeba znaleźć balans, ale w tej relacji nie jest do osiągnięcia, bo zawsze któraś z kobiet chcę więcej dla siebie osiągnąć, nie ma wsparcia, a pojawia się zazdrość.